اقتصاد ایران اخبار و تحلیل مسائل روز اقتصادی ایران و جهان 
اگر دنبال یک پرستار برای نگهداری از سالمند یا کودک خود می‌گردید، باید پیه پرداخت حداقل ٢میلیون و ۵٠٠هزار تومان در ماه را به تن خود بمالید و این درحالی است که اگر مدیر یک کارخانه باشید، می‌توانید یک مهندس صنایع با گرایش تحلیل سیستم‌ها را با دریافتی یک‌میلیون و ۵٠٠هزار تومان در ماه، استخدام کنید.
به گزارش آی آر اقتصاد به نقل از شهروند، آرایشگاه‌های زنانه هم امپراتوری خود را دارند. دستمزدی که برای خدمات این مراکز تعیین شده، گاهی به یک‌میلیون تومان هم می‌رسد و این درحالی است که حق‌التحریر یک روزنامه‌نگار برای یک گزارش هزار و ٢٠٠ کلمه‌ای، به‌طور میانگین بین ٧٠ تا ١٠٠هزار تومان است. آن‌طرف ماجرا، کارگرهای خدماتی و تکنیسین‌هایی هستند که بسته به نوع شغل‌شان، گاهی بیشتر و گاهی به اندازه یک مهندس حقوق می‌گیرند.
طبق این گزارش، حقوق و دستمزد سال ٩۵ که ایران تلنت آن را منتشر کرده، تدریس، انبارداری، روزنامه‌نگاری و منشی‌گری مشاغلی هستند که یکی از کمترین دریافتی‌ها را در سال گذشته تجربه کرده‌اند.
حقوق پرستار یا آرایشگر بیشتر از فارغ التحصیلان تحصیلات تکمیلی
براساس آمارهای این گزارش، میانگین حقوق یک مهندس طراح یا نقشه‌کش و یک کارشناس حسابداری به‌طور میانگین ماهانه یک‌میلیون و ۵٠٠هزار تومان اعلام شده است.
گفتنی است، این ارزیابی حقوق و دستمزد در دی‌ماه و بهمن‌ماه ٩۵ انجام شده و یک جامعه ١٠٣هزار نفری را مورد بررسی قرار داده است.
اما چه چیزی نیروی تحصیلکرده را کم‌ارزش کرد؟ کارخانه‌های تولید مهندسی که تأسیس کردیم، بالاخره کار دستمان داده است یا یک جای کار ارگان‌های نظارتی و حاکمیت می‌لنگد.
فاطمه نجفی، کارشناس اقتصاد و دانش‌آموخته دانشگاه شریف می‌گوید: در کشوری زندگی می‌کنیم که سالانه ٣هزار و ۵٠٠ فارغ‌التحصیل رشته برق به جامعه تحویل می‌دهد. تصور کنید فقط دانشگاه شریف، سالانه ٢٠٠ تا ٢۵٠نفر خروجی برق قدرت دارد. آیا برای این حجم از عرضه، تقاضا داریم؟
حمید حاجی‌اسماعیلی، عضو شورایعالی کار اما معتقد است: نظارت درستی روی تعیین دستمزد برخی مشاغل وجود ندارد و این درحالی است که ١۴میلیون نفر از جمعیت ٨٠میلیونی کشور، مشمول قانون وزارت کار هستند.
